آیة الله مجتهدی تهرانی(قدس سره)

در کنار درس و تعلیم و تعلم که شما را باسواد می کند, باید از قرآن کریم و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) استفاده و بهره برداری کنید.
مرحوم آیةالله العظمی شاه آبادی, استاد عرفان امام(اعلی الله مقامهما), فرموده اند: تمام علوم در سکرات موت و لحظه جان دادن از انسان گرفته می شود, مگر علوم قرآنی.

منبع:آداب الطلاب

حضرت آیةالله سید احمد کربلایی(قدس سره)

مواظبت کامل بر اداء واجبات و ترک محرمات داشته باش 

اولاً: در ابتدای صبح در این اندیشه کن.
ثانیاً: کمال مراقبت را در طول روز داشته باش.
ثالثاً: هنگام اراده خوابیدن محاسبه نفس کن.
رابعاً: در صورتی که نفس مخالفتی نموده, آن را جبران نما و نفس را با انجام ضد میل آن, مجازات و سیاست نما.

منبع: تذکرةالمتقین/176

فکر و زبانم که از کار نیفتاده!

فرزند آیةالله العظمی حاج سید عبدالله شیرازی(قدس سره) اظهار می دارد: یکی از شب ها به هنگام بازگشت از نماز مغرب و عشاء, ضعف زیادی عارض آقا شده بود و وضع پاهایشان به حدی رسید که دیگر یارای راه رفتن نداشتند و از در اتومبیل با کمک چند نفر ایشان را به اتاق رساندیم. این وضع موجب نگرانی افراد داخل بیت گردید؛ و من که وضع آقا را چنین دیدم, مطمئن شدم که امشب درس نخواهد بود؛ از این رو گفتم: به آقایان طلاب اعلام نمایید که امشب درس تعطیل است. لحظاتی بعد که وارد اتاق آقا شدم, دیدم ایشان طبق معمول آماده وضو گرفتن برای درس هستند, با تعجب سؤال کردم: آقا برای چه وضو می گیرید؟
فرمودند: برای درس. عرض کردم: شما با این وضع می خواهید درس بگویید؟! ما به آقایان اعلام کردیم که امشب تعطیل است.
آقا با کمال تأثر و تندی فرمود: شما بی خود کردید که گفتید! درس نیست, غلط کردید! پای من از کار افتاده, فکر و زبانم که از کار نیفتاده!! من تا آخرین لحظه عمرم درس را می گویم و لو به مقدار یک کلمه. این وظیفه من است که آن چه را یاد گرفته ام به دیگران بیاموزم و لو یک فرع فقهی یا یک مبنای اصولی. من باید با درس دادنم با این حال ضعف و بیماری وکسالت, به طلاب عملاً بفهمانم که درس خواندن اهمیت بسیار دارد پیری و جوانی و ضعیف و قوت ندارد.

منبع: مردان علم در میدان عمل/3/106

مرجع تقلیدی که در عالم بیهوشی پروفسوری را مسلمان کرد

مرحوم آیةالله العظمی سید محمد هادی میلانی(قدس سره) دچار بیماری معده شدند و پروفسور برلون را از اروپا برای جراحی ایشان آوردند. پروفسور پس از یک عمل سه ساعته و زمانی که حضرت آیةالله میلانی در حال به هوش آمدن بودند, به مترجم دستور داد تمام کلماتی که ایشان در حین به هوش آمدن می گویند را برایش ترجمه کند. مرحوم میلانی در آن لحظات فراز هایی از دعای ابوحمزه ثمالی را قرائت می کردند و پس از این مسئله, پروفسور برلون گفت: کلمه شهادتین را به من بیاموزید. زیرا از این لحظه می خواهم روی به اسلام بیاورم و پیرو مکتب این روحانی باشم؛ وقتی دلیل این کار را جویا شدند, پروفسور برلون گفت: تنها زمانی انسان شاکله وجودی خود را بدون این که بتواند برای دیگران نقش بازی کند, نشان می دهد, که در حالت به هوش آمدن است و بنده دیدم که این آقا, تمام وجودش محو خدا بود…

صفحات: 1· 2

شهید ثانی(قدس سره)

باید معلم و شاگرد در اشتغالات علمی, اعم از خواندن, مباحثه, تدبر و… همواره ساعی و کوشا باشند و ملازمت و همبستگی خود را در اشتغالات علمی استمرار دهند, اشتغالاتی که مطلوب است و سرمایه زندگی آن ها را فراهم می سازد.
آن ها نباید حتی الامکان خویشتن را با مسائلی سرگرم سازند که با علم و دانش ارتباط و پیوندی ندارد؛ نباید در کنار علم,به امور دنیوی به عنوان دل مشغولی بپردازند.در صورت لزوم, باید اشتغالات غیرعلمی آن ها در حد ضرورت باشد.

منبع:آداب تعلیم و تعلم در اسلام(منیةالمرید,شهید ثانی),ص185)