اهمیت مسئله تربیت و اخلاق
                                                        مقام معظم رهبری
مسئله تربیت و اخلاق از دو بعد برای ما مهم است: یکی بعد درون حوزه ای؛ ما بالأخره می خواهیم روحانی باشیم, می خواهیم مبلغ باشیم. بایستی اخلاق درستی داشته باشیم.
دوم, وجه برون حوزه ای است؛ تصرف قلمروهای بسیار وسیعی است که ما جز با آشنایی و آگاهی با مبانی تربیتی و اخلاقی نمی توانیم این ها را تصرف کنیم.
ببینید, در کشور یک مزرعه وسیع سراسری پرمحصولی وجود دارد به نام آموزش و پرورش, ما اگر توی تلویزیون هم صحبت کنیم, اگر آن مستمع پای منبر ما در تلویزیون بنشیند, مگر چقدر مستمع پای داریم؟ اما آموزش و پرورش هر سال به شکل میلیونی مستمع ماندگاری که دوازده سال با آموزش و پرورش همراه است. از این کانال کشی بهتر؟ این کانال سیراب کردن دل ها و ذهن ها این جور در آموزش و پرورش متمرکز است.
ما در آموزش و پرورش چقدر سهم داریم؟ باید گفت هیچ. این که حالا یک روحانی برود در یک مدرسه ای نماز جماعتی برپا کند یا صحبتی بکند, اصلا چیزی نیست؛ این هیچ است, هیچ محض است.
اگر ما در داخل حوزه رشته تعلیم و تربیت داشته باشیم, در زمینه ی تعلیم و تربیت متخصص تربیت کنیم؛ بحث اخلاق و تعلیم و تربیت در حوزه جدی گرفته شود, آن وقت حوزه علمیه و روحانیت می تواند آموزش و پرورش را عرصه حضور خودش قرار دهد. نه این که ما برویم بشویم وزیر آموزش و پرورش؛ این اصلا کارساز نیست.
بحث آموزش و پرورش, کتاب درسی است و ساختن معلم, تربیت معلم, تربیت دینی معلم و تولید کتاب های دینی و کتاب های غیر دینی؛ یعنی کتاب فیزیک یا کتاب ریاضیات هم می تواند درس توحید بدهد, می تواند انسان ها را بی دین کند؛ هم می تواند توحید و تدین و تعبد را به دانش آموز القا کند, هم می تواند او را بی دین کند, به مبدأ و معاد بی اعتنا کند.
                  بیانات در دیدار جمعی از اساتید و فضلا و طلاب نخبه حوزه علمیه قم؛02/08/1389