درس خواندن برای هدایت و ارشاد
آیةالله حاج سید حسن نجفی قوچانی(قدس سره)

طلبه باید درس را لله بخواند, یعنی برای دستگیری و هدایت و ارشاد جهال درس بخواند, که بندگان خدا را از ورطه جهالت و ضلالت برهاند, که خدا چنین طلبه را دوست خواهد داشت. اگر به نیت مالیه دنیا و ریاست دنیا و غلبه بر امثال و اقران درس بخواند, تن به زحمت چیز فهمی ندهد و در صدد آن نباشد, بلکه به چهار کلمه لفاظی و صناعی که جهال را به آن قانع توان کرد قناعت کند. و لذا کسانی که تقدس به خرج دهند و تدلیس پیشه گیرند, ادراکات علمی ندارند و معارف یقینی در آن ها نیست, و حال آن که اول الدین معرفةالله, و وسط الدین معرفةالله, (و آخر الدین معرفةالله), و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون, ای یعرفون. این طور اشخاص دین فروش و راه زنانند. باید حتی الامکان دست آن ها را کوتاه کرد. و به این طایفه نباید چیز آموخت که سلاح به دست دزد و دشمن دین دادن است……تعلیم(این گونه) اشخاص بدتر از بیع اسلحه است به کافری حربی بلکه اجازه اجتهاد به این ها دادن, و لو مجتهد هم باشد, بدتر از محرمات شدیده است.

منبع: سیاحت غرب/30-31,مقدمه