هزاران نفر از مردم قم، در سالروز قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ و در آستانه‌ی سالروز وفات حضرت فاطمه‌ی معصومه (سلام‌الله‌علیها)  با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدار می‌کنند.

رهبر انقلاب، در دیدار مردم قم

- دشمن به‌دنبال از بین بردن عوامل اقتدار ملی است و به دستگاه‌هایی که مظهر اقتدار کشورند حمله می‌کند.
- من کاری به بگومگوهای اخیر رؤسای قوا ندارم؛ اینها به حول و قوه‌ی الهی تمام می‌شود.
ولکن وجود یک قوه‌ی قضائیه مستقل و شجاع را همه باید قدر بدانند.
 آن چیزی که دشمن را در اهداف خود ناکام می‌کند این است که بتوانیم یک قوه‌ی قضائیه‌ی مقتدر و یک دولت شجاع و برنامه‌ریز داشته باشیم؛ اینها را باید تقویت کرد.

- امروز محافل انگلیسی برای منطقه و ایران اسلامی نقشه می‌کشند؛ یکی از نقشه‌ها تجزیه‌ی کشورهای منطقه است.
می‌گویند دوران یک عراق، یک سوریه، یک لیبی و یک یمن گذشته است. اسم ایران را نمی‌آورند چون از افکار عمومی ایران می‌ترسند.
مثل محمدرضا که گفت بعد من، ایران، ایرانستان می‌شود؛ اینها هم همین را می‌خواهند.«دشمن» که می‌گوییم، شعار نیست.
- وزیر خارجه‌ی خوش‌اخلاق آمریکا در نامه وداعیه‌ی خود به دولت بعدی توصیه می‌کند: هرچه می‌توانید به ایران سخت‌گیری کنید و تحریم‌ها را نگه دارید، با سخت‌گیری می‌توان از ایران امتیاز گرفت. همان‌طور که گرفتيم.
 از حالا نشسته‌اند دارند برای دوران بعد برجام فکر می‌کنند که چه محدودیتی تحمیل کنند. به خیالشان برجام ۱۰-۱۲ سال طول می‌کشد..

صفحات: 1· 2

آیة الله مجتهدی تهرانی(قدس سره)

در کنار درس و تعلیم و تعلم که شما را باسواد می کند, باید از قرآن کریم و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) استفاده و بهره برداری کنید.
مرحوم آیةالله العظمی شاه آبادی, استاد عرفان امام(اعلی الله مقامهما), فرموده اند: تمام علوم در سکرات موت و لحظه جان دادن از انسان گرفته می شود, مگر علوم قرآنی.

منبع:آداب الطلاب

حضرت آیةالله سید احمد کربلایی(قدس سره)

مواظبت کامل بر اداء واجبات و ترک محرمات داشته باش 

اولاً: در ابتدای صبح در این اندیشه کن.
ثانیاً: کمال مراقبت را در طول روز داشته باش.
ثالثاً: هنگام اراده خوابیدن محاسبه نفس کن.
رابعاً: در صورتی که نفس مخالفتی نموده, آن را جبران نما و نفس را با انجام ضد میل آن, مجازات و سیاست نما.

منبع: تذکرةالمتقین/176

فکر و زبانم که از کار نیفتاده!

فرزند آیةالله العظمی حاج سید عبدالله شیرازی(قدس سره) اظهار می دارد: یکی از شب ها به هنگام بازگشت از نماز مغرب و عشاء, ضعف زیادی عارض آقا شده بود و وضع پاهایشان به حدی رسید که دیگر یارای راه رفتن نداشتند و از در اتومبیل با کمک چند نفر ایشان را به اتاق رساندیم. این وضع موجب نگرانی افراد داخل بیت گردید؛ و من که وضع آقا را چنین دیدم, مطمئن شدم که امشب درس نخواهد بود؛ از این رو گفتم: به آقایان طلاب اعلام نمایید که امشب درس تعطیل است. لحظاتی بعد که وارد اتاق آقا شدم, دیدم ایشان طبق معمول آماده وضو گرفتن برای درس هستند, با تعجب سؤال کردم: آقا برای چه وضو می گیرید؟
فرمودند: برای درس. عرض کردم: شما با این وضع می خواهید درس بگویید؟! ما به آقایان اعلام کردیم که امشب تعطیل است.
آقا با کمال تأثر و تندی فرمود: شما بی خود کردید که گفتید! درس نیست, غلط کردید! پای من از کار افتاده, فکر و زبانم که از کار نیفتاده!! من تا آخرین لحظه عمرم درس را می گویم و لو به مقدار یک کلمه. این وظیفه من است که آن چه را یاد گرفته ام به دیگران بیاموزم و لو یک فرع فقهی یا یک مبنای اصولی. من باید با درس دادنم با این حال ضعف و بیماری وکسالت, به طلاب عملاً بفهمانم که درس خواندن اهمیت بسیار دارد پیری و جوانی و ضعیف و قوت ندارد.

منبع: مردان علم در میدان عمل/3/106