مفسر کبیر قرآن کریم, علامه طباطبایی(قدس سره)

به یاد خدا باش تا خدا به یادت باشد. اگر خدا به یاد انسان بود, از جهل رهایی می یابد؛ و اگر در کاری مانده است, خداوند نمی گذارد عاجز شود؛ و اگر در مشکل اخلاقی گیر کرد خدایی که دارای اسماء حسنی است و متصف به صفات عالیه, البته به یاد انسان خواهد بود.

منیع یادها و یادگارها, ص93

امام رضا(علیه السلام)

لایَستَکمیلُ عَبدٌ حَقِیقَةَ الإیمَانِ حَتَّی فیهِ خِصَالٌ ثَلاثٌ التَّفَقُّهُ فی الدِّینِ و حُسنُ التَّقدیرِ فی المَعیشَةِ و الصَّبرُ علَی الرَّزَیَا
هیچ بنده به حقیقت کمال ایمان نرسد تا سه خصلتش باشد: بینایی در دین, و اندازه داری در معیشت, و صبر بر بلاها.
منبع: تحف العقول, النص, ص446

احترام آیةالله العظمی بروجردی(قدس سره) به فرزند استاد

مرجع عالیقدر شیعه, مرحوم آیةالله العظمی بروجردی(قدس سره) علاقه و ارادت به استادشان مرحوم آیةالله العظمی آخوند ملامحمد کاظم خراسانی (قدس سره) را تا آخر عمر حفظ کردند؛ و در ایام اقامت در قم, زمانی مرحوم حاج میرزا احمد کفایی(قدس سره) (فرزند آیةالله العظمی آخوند خراسانی قدس سره) سفری به قم نموده بودند, ایشان در مجلس درس حضور یافته و خطاب به فضلای درس فرمودند: شنیدم که فرزند استاد بزرگوار ما مرحوم آقای آخوند, به قم مشرف شده اند؛ من به عنوان دیدن ایشان, درس را تعطیل می کنم و از آقایان فضلا می خواهم که ایشان دیدن و تجلیل کنند.
آن گاه پس از بیان شمه ای از شخصیت والای آیةالله العظمی آخوند خراسانی (قدس سره), درس را تعطیل کردند. این کاری بود که بعدها نسبت به هیچ شخصیت دیگری نشد.

منبع: مجله حوزه,ش42-44,ص313

سیمای عالمان ربانی

آیۀالله شیخ محمد بهاری(قدس سره)

در صفات علمای حقه, باری شمه ای از صفات علمای آخرت که مقابل علمای سوء هستند و اهل دنیا, ذکر می شود تا هر کسی خود را مربی و اهل علم آخرت نداند و آن چند چیز است:

الأول:این که باید زاهد در دنیا باشد, معنای «زهد» رفع علقه قلبیه است که لازمه آن رفع علاقه ظاهریه افتاده است, زیرا که اقل مراتب علم, علم به حقارت دنیا است و کدورت آن و فنای آن و علم به جلالت آخرت است و صفای آن و بقای آن و هم چنین باید فهمیده باشد که دنیا و آخرت «ضرتان» هستند, جمع شان نشاید, پس اگر مطلب اولی را نفهمیده باشد وا حمقاه! عالم یعنی چه؟ و اگر بزرگی ثانی را نفهمیده و اعتقاد ندارد, وا کفراه! و اگر جمع نشدن این دو را نفهمیده ایضاً وا زندیقاه! و اگر همه را فهمیده, اعتقاد هم دارد, لیکن از عهده نفس خود برنمی آید فهو اسیر الشهوۀ و مثل هذه النفوس غیر قابلۀ من أن تعد فی درجۀالعلما. [پس او اسیر شهوت خویش است و مانند چنین کسانی شایسته نیستند که در مرتبه علما شمرده شوند] باری علامت بودن این ملکه شریفه در قلب: اولاً اجتناب از علوم دنیویه است, مگر به مقدار توقف علم اخروی بر آن ها.

صفحات: 1· 2· 3

. امام جواد (علیه السلام)

خَفضُ الجَناحِ زینۀُ العِلمِ, وَ حُسنُ الأدَبِ زینَۀ العَقلِ, وَ بَسطُ الوَجهِ زینَۀُ الحِلمِ
تواضع و فروتنی زینت بخش علم و دانش است, ادب داشتن و اخلاق نیک زینت بخش عقل می باشد, خوش رویی با افراد زینت بخش حلم و بردباری است.
کشف الغمّۀ, ج2,ص347