رسانه ها، ترویج مصرف زدگی یا بیان کمال گرایی؟

روند روبه رشد وفراگیر معضل مصرف گرایی در جهان امروز، به بحرانی عمومی در جهان تبدیل شده است. مصرف که یکی از لذت بخش ترین فعالیت های زندگی روزمره است، باعث گردیده تا طبقه مصرف کننده به سرعت در حال رشد باشند؛ نشانه های این رشد را در افزایش تعداد خودروها، غذاهای آماده، لوازم لوکس خانه ودیگر نمادهای یک زندگی مدرن می توان دید.
از آن جا که مهم ترین عامل تعیین مصرف درآمد است ودر واقع مصرف، تابع درآمد است اما اعتقادات وباورهای دینی وبه طور کلّی سطح فرهنگی وفکری آحاد جامعه نیز از عوامل تعیین کننده مصرف است؛ افزون برآن کم وکیف مصرف ومسایل جانبی آن، پیوندی وثیق با فرهنگ، آداب ورسوم وباورهای جامعه دارد.
براین اساس می توان به نقش تاثیر گذار رسانه های جمعی در ترویج یا تعدیل مصرف گرایی واقف شد. برخی فیلم سازان ونویسنگان در رسانه های جمعی در آثار خودشان نهایت تلاش را به کار می گیرند تا از تمامی جلوه های بصری وشنیداری استفاده کنند تا اثرشان مقبول واقع گردد، اما قافل از آنند که این کار کمال گرایی نیست بلکه ترویج مصرف زدگی است وبه طور غیر مستقیم تاثیر خود را در زندگی مخاطبان خواهد گذاشت، تأثیری که ممکن است پیامدهای ناخوشایند بسیاری را نیز به دنبال داشته باشد وافزون بر آن نقض مبانی واصول اعتقادی حاکم بر جامعه نیز خواهد بود. از این رو شایسته است تا تمامی دست اندرکاران این گونه رسانه ها با تعهد و مسولیتی که بر دوش دارند به ساختن برنامه هایی همت بگمارند که علاوه بر بیان کمالات واقعی انسانی وبشری به طور غیر مستقیم از مقوله مصرف زدگی واسراف وتجمل دوری جویند. البته کلام فوق به این معنا نیست که از تکنولوژی وتولیدات جدید ومدرن چشم پوشی کنند، خیر، هرگز قصد از بیان این مطالب، عدم استفاده از تکنولوژی های جدید ضدّ نظر نیست بلکه مقصود این است که پیام اصلی در حاشیه قرار نگیرد ومظاهر تجمل گرایی واسراف زدگی، اصل واقع نشوند، که اگر چنین امری اتفاق بیافتد ضرری بزرگ برای جامعه ومخاطبان خواهد بود.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9